Rivayet olunur ki..

Sultan Mahmut bir gün tüm vezirlerini toplayıp, bana bir yüzük yaptırın ve üzerine öyle birşey yazdırın ki ona her baktığımda, hüzünlüysem neşeleneyim, neşeliysem hüzünleneyim diye buyurmuş…
Vezirler toplanmışlar dört bir yana haber salmışlar. Sonunda bir gün bir yüzükle sultanın karşısına çıkmışlar, yüzüğü vermişler.

Sultan Mahmut tamam işte bu demiş…

Yüzüğün üzerinde ;


“Bu da geçer ya hu” yazıyormuş…

Hattatlar bu lafı çok sevmişler ve eserlerinde sıkça kullanmışlar..

Günümüzde bile latin harfleriyle yazılıp, duvarlara asılmıştır.

Örnek yazı ise bir Ambigram‘dır. Yani 180 derece cevrildigi zaman bile degismeyen yazidir.

SON SÖZ: Hayat her daim sonlarla biter, ancak önemli olan sonların yeni bir başlangıç olduğunu bilmektir…

Bu da geçer yahu